---

Opieka nad dzieckiem osieroconym

---

        Przedstawiamy tu "chlubę" Kraśnika, czyli Wioskę Dziecięcą SOS, którą zawdzięczamy wspaniałemu człowiekowi Hermannowi Gmeinerowi, twórcy Wiosek Dziecięcych SOS w świecie i w Polsce. W podziękowaniu za tę wspaniałą ideę obywatele Kraśnika nazwali jego imieniem ulicę, przy której mieści się Wioska Dziecięca SOS w Kraśniku. Opieka nad dzieckiem osieroconym znajduje się od dawna w centrum uwagi władz Kraśnika, a pierwszą inicjatywą alternatywnej opieki nad tymi dziećmi było utworzenie Domu Rodzinnego u Państwa Wilków w roku 1979 przy znaczącym wsparciu Pani Inspektor Marii Małek. 

Wioska Dziecięca SOS w Kraśniku - jedna z 3 w Polsce 

        Być szczęśliwym to znaczy być stale dla innych (Hermann Gmeiner) Wioski dziecięce SOS są jedną z form opieki całkowitej nad dziećmi w naszym kraju. Idea wiosek dziecięcych zrodziła się w Austrii. Pierwsza wioska dziecięca SOS powstała w 1949 roku w lmst w Tyrolu i jak to bywa w tego rodzaju przedsięwzięciach jej charakter łączy się z pewnym biograficznym wątkiem twórcy. Hermann Gmeiner stracił matka. Nim oraz licznym rodzeństwem opiekowała się najstarsza siostra. Studiował medycynę. Kiedy wrócił z II wojny światowej obserwował częste przypadki sieroctwa i postanowił właśnie zorganizować dla dzieci opiekę inną niż dawały domy dziecka. Zwrócił się do społeczeństwa austriackiego z apelem "dajcie mi jednego szylinga, a ja te dzieci uczynię szczęśliwymi". Jego przedsięwzięcie opierało się na przeświadczeniu, że dzieciom potrzebna jest przede wszystkim matka. Trzeba dodać, że tworząc pierwszy dom dla osieroconych dzieci nie zakładał tak dynamicznego rozwoju tej formy opieki. Jednakże niewątpliwe zdolności organizacyjne w gromadzeniu środków spowodowały, że niedługo wzorem pierwszej wioski z Lmst powstały następne w Belgii, Finlandii, Luksemburgu. W 30 lat po założeniu pierwszej wioski w Tyrolu, wioski dziecięce SOS istniały w 60 krajach. Nowe wioski powstały w Paragwaju, Etiopii, Egipcie, Pakistanie. W Insbrucku zaś utworzony został instytut stanowiący ośrodek badawczy i edukacyjny. Wioska w Biłgoraju wybudowana została znacznie później, a ożyła dopiero w 1985 roku, gdy do domów wybudowanych przez SOS Kinderdorf International wprowadziły się matki i blisko setka dzieci. W 1988 roku rozpoczęto budowę Wioski Dziecięcej SOS w Kraśniku, a zakończono ją w 1991 roku. O Wiosce Dziecięcej SOS w Kraśniku i o Wioskach Dziecięcych SOS w świecie były dyrektor wioski w Kraśniku Wiesław Kowalski napisał obszerną i zajmującą książkę, która wydana została w 1999 roku pt. „Wioski dziecięce SOS w Polsce i w świecie ". Książka miota bardzo dobre recenzje i spotkała się z entuzjastycznym przyjęciem zarówno „prywatnych" czytelników, jak i grona profesorskiego uniwersytetów w Polsce.